Molo

Określenie kaloryfer doskonale do niego pasowało. Nie dość że dawał ciepło to jeszcze ta rzeźba. Koku także chciał objąć dziewczynę, lecz zupełnie nie przypadkiem dotknął ręką jej piersi, po czym szybko objął ją lekko w pasie. Udawał, że to było niechcący.
-Spokojnie przy mnie możesz czuć się bezpieczna.
Odpowiedział na "zboczka" chłopaka. Spojrzał jej w oczy.
-A więc co mi powiesz o sobie oprócz tego, że jesteś przesexowną dhwampirzycą.
Lekko się uśmiechnął, po czym dalej podgrzewał swoją temperaturę mając złudną nadzieję, że dziewczyna coś zdejmie.

Gdy Kokujin dotknął moją pierś lekko się oburzyłam, lecz po chwili pomyślałam ze to przez przypadek i zarumieniłam się.
- To dobrze. Będziemy tutaj siedzieć? - zapytałam z nadzieją, że nie będziemy musieli już dłużej tutaj siedzieć.
- Po pierwsze nie jestem sexsowna, a tak to lubię reggae, mam polsko-francusko-japońskie korzenie. - na początku popatrzyłam na niego zdenerwowana ale później to znikło a pojawił się uśmiech

-Jak to nie jesteś? Większość dziewczyn marzy o takim ciele jak ty.
Gdy usłyszał jakie korzenie ma dziewczyna trochę się zdziwił. Zupełnie inne kultury i kraje. Już sobie rozmyślał jacy musieliby być jej rodzice. No nic nie mógł pozwolić stać tak dłużej dziewczynie.
-A gdzież to chciałabyś się udać.
Zapytał ślicznotki. On tak mógłby se stać wiekami jest mu ciepło itp. ale dziewczyna najwidoczniej nie.

- Uwierz mi, niewiele. - powiedziałam lekko zasmucona, lecz jego ciepło dodawało mi otuchy. Zaraz po tym popatrzyłam na niego i roześmiało mnie jego zdziwienie moimi korzeniami.
- Jestem nowa, więc nie wiem co gdzie jest. Może ty coś wybierz.- popatrzyłam mu głęboko w oczy a później złapałam za jego mięśnie rąk.
- Ale ty masz mięśnie, pewnie masz wiele wielbicielek, nie to co ja. - część o jego mięśniach powiedziałam z zachwytem, ale już część o mnie powiedziałam zasmucona.

-No może i nie masz wielbicielek, ale zapewne masz adoratorów.
Odparł, po czym podniósł główkę dziewczyny tak by patrzała mu w oczy. Co do mięśni, to była prawda. Został obdarzony niezwykłą masą mięśni, a nawet nie musiał ćwiczyć.
-Hmm... Możemy pójść do...
I wtedy nie dokończył bo molo pod nimi się zawaliło i oboje wpadli do wody. Niczym torpeda szybko z niej wypłynął.
-Nic ci nie jest?
Spojrzał na nią i zobaczył, że jest cała przemoczona.
-Może pójdziemy do mnie się trochę wysuszyć?
Tak, równie dobrze on mógł ją wysuszyć swoją mocą, ale miał nadzieję, że dziewczyna nie wytknie mu tego.

- Również nich nie mam. - powiedziałam zasmucona a w moich oczach zakręciły się łzy. Gdy Kokujin podniósł moją twarz aby moje oczy popatrzyła na jego oczy na pewno zobaczył łzy. Po tym zaczął mówić gdzie możemy iść, lecz nie dokończył, dlatego iż doszczętnie spalone molo zawaliło się. Ja tylko wykrzyczałam długie "Aaaaaa..." i chlup. Po naszym upadku Kokujin zapytał czy wszystko w porządku a ja odparłam, że:
- Tak, chyba wszystko w porządku. - strzepnęłam wodę z twarzy i zazgrzytałam zębami z zimna.
- To już zależy od ciebie. - popatrzyłam na niego i okryłam się ramionami

Zobaczył jak dziewczyna się trzęsie. On mieszka daleko i nawet z jego szybkością nie dotarłby do swojej chaty w mgnieniu oka więc pozostało mu tylko... Chwycił dziewczynę za dłoń i ogrzał jej ciało, jak i również całą wysuszył.
-Chciałem cię zaciągnąć do domu, ale nie mogłem pozwolić byś marzła.
Wstał i pomógł podnieść się dziewczynie. Rozejrzał się po okolicy jak i również na rozpadające się molo.
-Nic tu po nas. To gdzie cel?

Gdy Kokujin złapał mnie za rękę poczułam jak żar jego ciała ogrzewa mnie i w błyskawicznym tempie wysusza moje ciuchy.
- Dzięki za wysuszenie i to zaciągnąć do domu dziwnie brzmi. - podeszłam do niego i dałam mu całusa w policzek.
- Ja troszeczkę jestem głodna a ty? - znowu się do niego przytuliłam.

Na twarzy chłopaka pojawił się lekki uśmiech.
-A w domu też mam jedzenie!
Zaśmiał się ironicznie.
-Ale nie będę namawiał, jest gdzieś tu jakaś knajpka.
Na chwilę się zamyślił.
-Tak, nar Ukemi tu nie daleko.

Na jego uśmiech odpowiedziałam uśmiechem.
- Przepraszam, że to tak brzmi ale ty się żalisz czy się chwalisz? I po za tym umiesz gotować? - zapytałam z nadzieją, że umie gotować.
- Bo jeśli umiesz i nie problem dla ciebie to wole zjeść to co ty przyrządzisz. - powiedziawszy puściłam go z objęć, ale złapałam jego dłoń.

-Gotować nie umiem, ale numer do pizzerni znam. Można też zamówić jakieś chińskie żarcie.
Cały czas uśmiechał się do niej trzymając ją za dłoń. Mógłby oprowadzić dziewczynę po mieście, ale mu się najzwyczajniej w świecie nie chce. Jak wiadomo jest draniem i leniem. Usłyszał jakiś trzask i molo rozsypało się całkowicie. Zapewne za kilka minut nie pozostanie po nim śladu.
-Woda w morzu jest słona pewnie chciałabyś wziąć przyrznic.
I oto tym sposobem wymyślił kolejny argument, że lepiej iść w chatę niż na miasto.

- Hmm... Kimi lubi chińskie jedzenie. - powiedziałam do siebie w 3 osobie co mnie bardzo rozbawiło a po tym oblizałam się i pogłaskałam bo brzuszku.
- Z chęcią bym wzięła prysznic, sól szkodzi skórze. - przeczesałam ręką włosy i poczułam, że jest w nich dużo soli.

-Więc chodźmy.
Razem z dziewczyną zaczął oddalać się od ruiny molo. Wyjął telefon (wodoodporny) i wbił jakiś numer.
-Halo? Taste Chinese? Tu Koku. Tak tam gdzie zawsze. Tym razem dwa zestawy.
Szybko schował telefon.
-Jak dojdziemy powinno już być.
Uśmiechnął się i poszli.

z/t x2